ολοκληρωματικός

-ή, -ό [ολοκλήρωμα]

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε ολοκλήρωμα

2. φρ. «ολοκληρωματική καμπύλης» — η καμπύλη που προκύπτει από ολοκλήρωση άλλης δεδομένης καμπύλης.